Preskoči na sadržaj

Siniša Ašanin

Objavljeno u Aktuelnosti

Prije 50 godina u crnogorskoj prijestonici Cetinju, rođen je Siniša Ašanin.
Djetinstvo je proveo u Bijelom Polju. Iako, već sa 12 godina ima problema sa vidom, svojom prije svega prirodnom nadarenošću i ljubavi prema knjizi uspijeva da završi osnovnu školu „Risto Ratković i Gimnaziju „Miloje Dobrašinović“ u Bijelom Polju, gdje i sada živi.
Siniša je dugogodišnji član Organizacije slijepih za Bijelo Polje i Mojkovac.
Prepoznatljiv kao pjesnik, koji inspiraciju za svoje pjesme crpi iz, kako kažu književni klritičari, iz dva osnovna tematsko-motivska izvorišta.
Jedno je duboko religiozna inspiracija, a drugo je nostalgično-fragmentarno sjećanje na neugasive slike i trenutke posebnog doživljajnog reda.
Pored pjesama koje su mu objavljene u dnevnim štampanim medijima, objavljene su mu i ocjene knjige dr Pavla Kovačevića „Upravljanje sobom“, kao i naslovi „Dobronamjerne primjedbe“ i „Sveviđe“.
Takođe, objavljen mu je i književno kritički osvrt pod naslovom „Krađa Mažuranovićeva na Njegošev spjev „Smrt Smail-age Čengića.
Siniša Ašanin piše i o tekstu pjesme Marinka Bulatovića Bijelo Polje, rodni grade, koja postaje himna ovoga grada.
Sa svojim pjesmama više puta je učestvovao na Ratkovićevim večerima poezije.
Član je Književnog kluba „Miodrag Bulatović“ u Bijelom Polju.
Objavio je i zbirku pjesama pod naslovom „Kristalni dani“.
Siniša Ašanin ima u pripremi zbirku poezije „Genijalno oko“, a u rukopisu poemu i sonetni vijenac u slobodnom stihu.

 

DUŠA OD ŽADA

 

Upijam zjenima zeleno smilje

Svijeta varku da nadigram

Jaspisa grudvu kotrljam

Osmolisna polja da isklesam

 

Ljeska se dah iz krošnji borova

Tanani veo lotosa podrhtava

Prozirna traka život napaja

Duša od žada postom procvjetala

 

Vjeverica kruni ljusku ploda

Prstenasta polja osvaja

Zloga gosta na zemlji zavarava

Čardak je njoj i majka i hrana

 

Pod kišobran duda Aronove palice

Kosovke djevojke melodično pjevuše

Soha lazurna njine su ravnice

Vuk grivaš topotom kiše

Bijesno arlauče

 

Sa poprišta Ljiljana cara

Sa orhidejama

Sv.Vida na užasnim visinama

Naseljava

 

Do Ovčijih vrata gnijezda oblakova

Nedremano Oko hromo jagnje

Proslavlja

 

OPONENT

 

Stihijom zemaljske teže

Skalpelom izrezbarena mi put

Vidokrug brzaka vir prelama

Zatrpava široki put

 

Jednooka u pakosti klija

Crna orhideja prekriva put

Hodim po njoj obavijen

Stežući joj spiralni struk

 

Klati se bodež srčanika

Tuga i radost obli mi put

Ona zagrli prašine krug

 

Kosarin bunar zvijezda

Vladimirov zar ne bješe duh

Znaj s ivice ponora tvog

Uzleće baletan s odra svog

 

Špilja u deblu jabuke

Kakao prah predaka skriva

Sudbina se taloži do punoće

San mi biva prva škrinja

 

Crni obraz oponenta

Zari ralo u otvoren grob

Vrišti zemlja od cjeliva smrtna

Prah pokretni zar da ljubi to

Anakreontsko naricanje sirena utiša

Zelene oči Lima o bokove se sliva

Pjenušavo vino pleše kukovima

Arheolog Šarl Bodler svitak negativa razvija

Neimar vjetar dušu mi naštima

Osjeke odjek plima uzavrela

Na ljutom krasu stihove ugravira

Niske od školjki – hrisovulje

Dijamant oblutke pjesnike usnule

Krase dekolte Balkanske carice

Plavom kadifom vjetar je odijeva

Cvijet u kosi da je dragom vjerna

 

VI SAMO SA VI SA LI 

Vi izgovarate da znate dok „palacate“

Žrvnjem meljete nedozrelo klasje

Plahi gušteri što sunca žderete

Jaram blag odbaciste stonogi i ukleti

 

Trčite za kim

Za kopiladima crnim preljubotvornim

Za pogibao rođenim

Goje se od poslastica riječi

Uglađeni grobari dušelovci

Mladost Vas doziva kočoperno potkiva

Drskost od čega se otima

Od blagog pogleda za Vas ništavnoga

Od onoga što iz prikrajka za Vas bolesnoga

Niže molitve za Vas vaskrsloga

U brlogu unakaženoga i nerazumnoga

Molitveni uzdah poljubac u krugu

Zapušeni dimljak izbljuva svu kugu

Objavi prvi komentar

Komentariši

Vaša email adresa neće biti objavljivana. Neophodna polja su označena sa *

two × three =