Prvi sportski klub za OSI bio je klub za osobe sa oštećenim sluhom i osnovan je davne 1888. u Berlinu, ali se tek posle Drugog svjetskog rata naziru počeci paraolimpijskog pokreta i to kroz rehabilitacioni sport ratnih veteran. Na zahtjev britanske vlade Dr. Ludvig Gutman je osnovao bolnicu za povrede kičme u Stouk Mandevilu pa je tako taj vid sporta prešao sa rehabilitacionog na rekreativni, a potom na takmičarski sport. Ovaj događaj je utemeljio korjene Internacionalnog Paraolimpijskog komiteta koji je osnovan 22 septembra 1989.
29. jula 1948. u sklopu Olimpijskih igara organizovano je prvo takmičenje za korisnike kolica povrijeđene u ratu. 16 muškaraca i žena su se takmičili u streličarstvu i taj događaj je poznat kao Stouk Mandevil Games. Pokret je poprimio internacionalni karakter 1952. kada mu se pridružio bivši holandski vojnik.
Prve paraolimpijske igre održane su u Rimu 1960. Učešće je uzelo 400 sportista iz 23 zemlje, od tog dana igre se organizuju svake 4 godine. Prve zimeske Paraolimpijske igre održane su u Švedskoj 1974. Od ljetnih Olimpijskih igrara 1988. i zimskih Paraolimpijskih igara 1992,
Paraolimpijske i Olimpijske igre u ljetnjem i zimskom formatu se održavaju u istim gradovima.
PARAOLIMPIJSKI POKRET U CRNOJ GORI
Paraolimpijski komitet Crne Gore je nastao preimenovanjem Saveza za sport i rekreaciju invalida Crne Gore u maju mjesecu 2007. Do danas su sportisti reprezentovali državu Crnu Goru na Paraolimpijskim igrama u Pekingu 2008, Londonu 2012, Rio de Žaneiru 2016, kao i na niz evropskih i svjetskih prvenstava. U Pekingu 2008. nas je predstavljao Dušan Dragović u plivanju na 50 m slobodnim stilom u kategoriji S9. Jedina predstavnica u Londonu 2012. je bila atletičarka Marijana Goranović u finalu bacanja kugle kategorije F 40. Na Paraolimpijskim igrama u Rio de Žaneiru 2016, Crna Gora je imala dva predstavnika, plivača Iliju Tadića na 50 i 100 m u kategoriji S9 i atletičarku Marijanu Goranović u bacanju kugle i diska kategorije F41.
Prvu veliku medalju u istoriji paraolimpizma donio je, tada sa 15 godina, stonoteniser Filip Radović osvojivši bronzanu medalju na Evropskom seniorskom prvenstvu u danskom Vejleu 13.10.2015. Radović je isti rezultat ponovio 2017. u Laškom, dok je 2019. na Evropskom seniorskom prvenstvu u Helsingborgu osvojio srebrnu medalju u pojedinačnoj konkurenciji i predvodio reprezentaciju do prve ekipne bronzane medalje u sastavu sa Dejanom Bašanovićem i Lukom Bakićem.
Istoriju crnogorskog paraolimpizma su ispisali atletičari Radmilo Baranin i Marijana Goranović na Evropskom seniorskom prvenstvu u italijanskom Grosetu 2016. kada je Baranin postao šampion Evrope u bacanju koplja kategorije F34 i srebrni u bacanju kugle, dok se Marijana Goranović okitila titulom vicešampionke Evrope u bacanju kugle kategorije F41. Marijana Goranović je isti rezultat ponovila na Evropskom seniorskom prvenstvu u Berlinu.
Paraolimpijski komitet Crne Gore se ponosi sa svjetskim pojedinačnim šampionom u šahu za osobe oštećenog vida, Predragom Nikačom koji je osvojio prvo mjesto u italijanskom Kaljariju 2019.
Čast Paraolimpijskog komiteta Crne Gore u ekipnim sportovima na velikim takmičenjima na izuzetan način brani Golbal reprezentacija Crne Gore koja je dva puta bila srebrna na Evropskim prvenstvima C divizije u moldavskom Kišinjevu 2017.i italijanskoj L Aquili 2019.
Medalje u paraolimpizmu osvojene su i na Univerzitetskim evropskim igrama u Zagrebu 2016. i portugalskoj Koimbri 2018, kao i na evropskim igrama mladih paraolimpijaca u Varaždinu 2015, Đenovi 2017. i finskom Lahtiju 2019.
Sportisti iz Crne Gore su učesnici velikog broja Evropskih i Svjetskih prvenstava od kojih posebno ističemo 5.mjesto na Svjetskom seniorskom prvenstvu u Dohi i 7.mjesto plivača Ilije Tadića na Svjetskom seniorskom prvenstvu u Meksiko Sitiju 2017.
Trenutno se u Paraolimpijskom komitetu Crne Gore praktikuju atletika, stoni tenis pojedinačno i ekipno, golbal, streljaštvo, plivanje, košarka u kolicima, džudo, skijanje, sjedeća odbojka, parabiciklizam.
Paraolimpijski komitet Crne Gore je od 2009.punopravni član Međunarodnog komiteta IPC i Evropskog paraolimpijskog komiteta EPC.
